بروز رسانی شده در تاریخ : آبان ۲۴ام, ۱۴۰۰ ساعت:۰۹:۳۹ ق.ظ

زمان مطالعه: 6 دقیقه

خرید استالدهید

استالدئید (C₂H₄O) چیست؟

C₂H₄O یک ترکیب شیمیایی آلی با نام شیمیایی استالدئید است.

استالدئید را MeCHO نیز می‌نامند. با ناپتا، بنزین، زایلن، اتر، تربانتین، الکل و بنزن قابل اختلاط است.

هیچ رنگی ندارد و مایعی قابل اشتعال است. بوی خفگی دارد.

این ماده برای بسیاری از فلزات خورنده نیست اما هنگامی که دارای اثر درمانی باشد می‌تواند باعث تحریک مخاط شود.

استالدئید یک ترکیب فرار است که در شراب یافت می‌شود. میزان شراب‌های مختلف در جدول 1 ذکر شده است.

به طور متوسط شراب‌های قرمز حاوی 30 میلی گرم در لیتر، سفید 80 میلی‌گرم در لیتر و شرری 300 میلی گرم در لیتر هستند.

مقادیر زیاد استالدئید در شراب شرری، از ویژگی های منحصر به فرد این شراب است.

در مقادیر کم استالدئید می‌تواند عطرهای دلپذیری از میوه‌ها را به یک شراب بدهد.

با این حال، در سطوح بالاتر عطر به عنوان یک نقص در نظر گرفته می‌شود و یادآور سیب‌های فاسد است.

مقادیرآستانه استالدئید در شراب بین 100-125 میلی‌گرم در لیتر است.

فروش استالدهید

استالدئید یکی از مهمترین ترکیبات حسی کربنیل در شراب است و تقریباً 90٪ کل محتوای آلدئید موجود در شراب را تشکیل می‌دهد.

استالدئید می‌تواند توسط مخمرها و باکتری‌های به اسید استیک (AAB) تشکیل شود.

AAB با اکسید کردن اتانول، استالدئید را تشکیل می‌دهد.

مقدار تشکیل شده توسط مخمرها با گونه‌های مختلف متفاوت است، اما به عنوان یک محصول نشتی از تخمیر الکلی در نظر گرفته می‌شود.

بر این، مخمرهای فیلم (مهم در تولید شری) باعث اکسید شدن اتانول و تشکیل استالدئید می‌شوند.

اکسیژن و SO₂ همگی می‌توانند بر میزان استالدئید تشکیل شده توسط مخمرها تأثیر بگذارند.

شراب‌هایی که در حضور SO₂ تخمیر می‌شوند مقادیر قابل ملاحظه‌ای استالدئید دارند.

خرید استالدهید

رایحه آلدئید

این مربوط به مقاومت SO₂ مخمرهای خاص است.

در شراب، غلظت استالدئید با درجه حرارت بالاتر افزایش می‌یابد.

استالدئید همچنین می‌تواند در نتیجه اکسیداسیون ترکیبات فنلی تشکیل شود.

پراکسید هیدروژن، محصولی از اکسیداسیون فنلی، اتانول را به استالدئید اکسید می‌کند.

در شراب pH(3-4)، SO₂ عمدتاً از بی‌سولفیت (HSO₃^–) و مقدار کمی مولکول (SO₂) و یون سولفیت (SO₃^2-) تشکیل شده است.

بی‌سولفیت می‌تواند با ترکیبات کربونیل، عمدتا استالدئید، کمپلکس‌هایی ایجاد کند.

اتصال استالدئید به بی‌سولفیت سهم حسی آن را در شراب محدود می‌کند.

افزودن SO₂ به “مهار” تولید استالدئید ممکن است باعث کاهش رایحه آلدئید شود، اما به احتمال زیاد به جای جلوگیری از تولید آن، سهم عطر استالدئید را پوشانده است.

خرید استالدهید

از استالدئید به طور گسترده‌ای در ساخت عطرها، داروها، اسید استیک، طعم دهنده‌ها، رنگ‌ها و غیره استفاده می‌شود.

وقتی استالدئید به صورت استعمال خارجی برای مدت طولانی استفاده می‌شود سمی است.

استالدئید برای اولین بار در سال 1774 توسط داروساز / شیمی دان سوئدی کارل ویلهلم شیل مشاهده شد.

خواص استالدئید – C₂H₄O

C₂H₄O	استالدئید
وزن مولکولی	44.05 g/mol
چگالی	0.784 g/cm³
نقطه جوش	20.2 °C
نقطه ذوب	-123.5 °C

خرید استالدهید و سنتز استالدهید

این ماده به عنوان پیش ماده در سنتز اسید استیک استفاده می‌شد.

این ماده به عنوان پیش ماده در سنتز مشتقات پیریدین، کروتونالدئید و پنتا اریتریتول استفاده می شود.

در ساخت رزین استفاده می‌شود.

برای تولید پلی وینیل استات استفاده می‌شود.

از این ماده در ساخت مواد ضد عفونی کننده، عطر و دارو استفاده می‌شود

این ماده در تولید مواد شیمیایی مانند اسید استیک استفاده می‌شود.

برخی محصولات ما

فروش متیل پارابن , فروش اپتیکال برایتنر , فروش اروزیل , فروش متابی سولفیت سدیم , فروش روغن آرگان , فروش لسیتین سویا

استالدهید چگونه بر کبد تأثیر می‌گذارد؟

استالدئید که یک متابولیت سمی عمده است، یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد اثرات فیبروژنیک و جهش زای الکل در کبد است.

از نظر مکانیکی، استالدئید باعث ایجاد ترکیبات اضافی می‌شود و منجر به نقص عملکرد پروتئین‌های کلیدی، از جمله آنزیم‌ها و آسیب DNA می‌شود که جهش زایی را ایجاد می‌کند.

خرید استالدهید

تفاوت فرمالدئید با استالدئید چیست؟

آزمایش یدوفرم فرمالدئید و استالدئید را از یکدیگر متمایز می‌کند.

متیل کتون‌ها با دادن ید و هیدروکسید پتاسیم به رسوب زرد واکنش می‌دهند. استالدئید با ید و KOH به کربوکسیلیک اسید متصل می‌شود و نمک سدیم می‌دهد.

فرمالدئید از نظر فرم یداسیون غربال نمی‌کند.

استالدهید چه کاربردهایی دارد؟

در کاربردهای دیگر، استالدئید به عنوان افزودنی مانند مواد نگهدارنده میوه و ماهی، مواد طعم دهنده، سخت شدن ژلاتین عمل می‌کند.

همچنین از استالدئید به عنوان ماده نگهدارنده میوه و ماهی در تولید سرکه، مخمر و… استفاده می‎شود.

ایمنی

قرار گرفتن حاد (کوتاه مدت) در معرض استالدهید منجر به اثراتی از جمله تحریک چشم، پوست و دستگاه تنفسی می‌شود.

علائم مسمومیت مزمن (طولانی مدت) استالدئید شبیه علائم اعتیاد به الکل است.

استالدئید بر اساس مطالعات ناکافی در مورد سرطان انسان و مطالعات حیوانی که تومورهای بینی در موش صحرایی و تومور حنجره در همستر را نشان داده است.

یک ماده سرطان زای احتمالی برای انسان (گروه B2) در نظر گرفته می‌شود.

خرید استالدهید

خرید استالدهید و ارزیابی قرار گرفتن شخصی در معرض آن

استالدئید را می‌توان در خون و نفس تشخیص داد تا تعیین شود که آیا قرار گرفتن در معرض آن رخ داده است یا خیر.

اثرات حاد:

اثر حاد اولیه قرار گرفتن در معرض استنشاق به استالدهید، تحریک چشم، پوست و دستگاه تنفسی در انسان است.

در سطوح بالاتر مواجهه، اریتم، سرفه، ادم ریوی و نکروز نیز ممکن است رخ دهد.

استنشاق حاد استالدئید منجر به کاهش فشار تنفسی و افزایش فشار خون در حیوانات آزمایشگاهی می‌شود.
آزمایش‌های مربوط به قرار گرفتن در معرض حاد استالدئید، در موش، خرگوش و همستر نشان داده است که استالدئید دارای سمیت حاد کم در اثر استنشاق و سمیت حاد متوسط در اثر تماس دهانی یا پوستی است.

اثرات مزمن (غیر سرطانی):

علائم مسمومیت مزمن استالدهید در انسان شبیه علائم اعتیاد به الکل است.
در همسترها، قرار گرفتن در معرض استنشاق مزمن در معرض استالدهید باعث ایجاد تغییراتی در مخاط بینی و نای، عقب ماندگی رشد، کم‌خونی جزئی و افزایش وزن کلیه شده است.
غلظت مرجع (RfC) برای استالدئید 0.009 میلی گرم در متر مکعب (میلی گرم در متر مکعب) بر اساس تخریب اپیتلیوم بویایی در موش صحرایی است.

RfC برآوردی است (با عدم قطعیت که شاید یک مرتبه از اندازه آن باشد) از قرار گرفتن در معرض استنشاق مداوم به جمعیت انسانی (از جمله زیرگروه‌های حساس)، که احتمالاً بدون خطر قابل توجهی از اثرات غیر سرطانی مضر در طول زندگی است.

این یک برآورد کننده مستقیم خطر نیست بلکه یک نقطه مرجع برای سنجش تأثیرات بالقوه است.

در مواجهه با مقادیر بیشتر از RfC، احتمال تأثیرات سوء بر سلامتی افزایش می‌یابد.

قرار گرفتن در معرض آن به صورت مادام العمر بالاتر از RfC به این معنی نیست که ضرورتاً یک اثر سوء بر سلامتی رخ می‌دهد.

اثرات سلامتی استالدئید بر بدن

استالدئید یک محصول جانبی سمی از متابولیسم الکل است.

در شرایط عادی استالدئید تشکیل شده در بدن انسان توسط متابولیسم الکل تقریباً به محض تشکیل از بین می رود. دو استثنا در این مورد وجود دارد:

1) داروی ضد قارچ، فعالیت آنزیمی را که استالدئید را تجزیه می کند، متوقف می‌کند و به آن اجازه می‌دهد در بدن تجمع یابد.

به همین دلیل است که نوشیدن الکل پس از مصرف داروی ضد افسردگی می‌تواند فرد را به شدت بیمار کند(شامل نارسایی قلبی یا حمله قلبی، تشنج، مشکلات تنفسی شدید، کما) و حتی منجر به مرگ شود.

2) در بعضی افراد آنزیمی که استالدئید را تجزیه می‌کند از کارآیی کمتری نسبت به حد متوسط برخوردار است زیرا ساختار شیمیایی کمی متفاوتی دارد.

وقتی افرادی که بلافاصله بعد از نوشیدن الکل قرمز روشن، احساس بیماری می‌کنند به این دلیل است که این نوع آنزیم را دارند.